Yolu gösteren tabelanın üzerinde “Sığınak Şehir” yazıyordu. Dina kardeşi Dani’ye, “Gel tabelayı izleyelim, belki de bizi ‘Sığınak Şehre’ götürür” dedi.
‘Sığınak’ kelimesini duyan Dani korkuyla, “Ne savaş mı çıktı?” diye sordu ablasına.
Dina kardeşini, “Hayır” diye yatıştırdı ve açıkladı, “Bet Amikdaş zamanında, yanlışlıkla bir adamın ölümüne sebep olmuş birisi, ‘Sığınak Şehre’ kaçardı. Şöyle ki, ölen kişinin yakınlarının öc almak istemelerine karşı, orada güvende sayılırdı.”
“Peki bu kişi ne zamana kadar burada otururdu? Hayat boyu mu?” diye sordu Dina.
Dina, üzerinde ‘Sığınak Şehir’ yazan bir başka tabelaya işaret ederken Dani’ye şöyle açıkladı, “Yanlışlıkla birinin ölümüne sebep olan bir kişi, Koen Gadol ölene kadar ‘Sığınak Şehir’de kalmalıydı.”
İki kardeş işaretleri takip ederek yola devam ettiler; ancak daha çok yolları var gibiydi. “Belki de vazgeçmeliyiz” dedi Dani yorgun bir yüz ifadesiyle.
Dina kardeşine hak vererek, “Evet, sanırım daha çok yol var. Ama yine de belki yakınlardaki bir başka ‘Sığınak’a gidebiliriz” dedi.
“Burada bir başka ‘Sığınak Şehir’ daha mı var?” diye sordu Dani.
Dina, “Elul ayının bir diğer adı da ‘Sığınak’tır. Nasıl ki ‘Sığınak Şehir’ yanlışlıkla birinin ölümüne sebep olanların güvenliğini sağlamak amacıyla onları içinde barındırıyorsa, Elul ayı da Teşuva zamanıdır ve hatalı davranışlarda bulunanları içinde barındırarak hatalarından dönmelerine yardımcı olur” dedi.
Siz de Sığınak’a gelmek ister misiniz?
Şabat Masasına Hikaye
Mucizevi Kurtuluş
Şemuel’in sanki dünyası yıkılmıştı. Yıllarca toprak sahibine ait hanı yöneterek geçimini sağlıyordu. Ama toprak sahibi bir anda anlaşmayı fes etmiş, Şemuel de işsiz kalmıştı. Şemuel üzüntü içinde, Rabi Menahem Mendel’e giderek durumunu ona anlattı.
Rabi ona bir mektup vererek şöyle dedi: “ Bu mektubu al ve Rabi Moşe Rotner’e git. O sana yardımcı olacak.”
Aynı şehirde Moşe adında iki yahudi yaşıyordu. Biri, zengin ve toprak sahipleri ile iyi ilişkileri olan, diğeri ise normal ve toprak sahipleriyle hiçbir ilişkisi olmayan Moşe Rotner’di. Şemuel, Rabi Menahem Mendel’in odasından çıkarken, “Moşe Rotner bana nasıl yardımcı olacak ki? Acaba bir hata mı var?” diye sordu.
Fakat Şemuel, Rabi’nin ona söylediği gibi yapmaya karar verdi ve Rabi Moşe Rotner’in evine gitti. Rabi Moşe, Rabi Menahem’in ona gönderdiği mektubu dikkatle okudu. Rabi Moşe boynu bükük bir şekilde, “Size nasıl yardım edebileceğimi gerçekten bilmiyorum. Ama eğer Rabi Menahem’in isteği buysa, gelin ve lütfen benimle birlikte oturun ve bakalım olaylar nasıl gelişecek” dedi.
Şemuel üç gün boyunca Rabi Moşe’nin evinde misafir oldu ve tüm bu zaman zarfında odasında oturup teilim okuyup ağladı.
Gece yarısı birden evin kapısı çalındı. Rabi Moşe, endişeli bir şekilde kapıyı açtı. Kapıda soğuktan donmuş iki kişi duruyordu.
Adamlardan biri konuştu. “At arabamız kara saplandığı için yolculuğumuza devam etmemiz imkansızlaştı. Çevrede de bize yardım edecek kimseyi bulamadık. Dışarısı ise çok soğuk. Bir süreliğine sizde konaklama imkanımız olabilir mi?”
Rabi Moşe kapıda duran iki kişiyi, “Elbette lütfen içeri buyrun” diyerek evine kabul etti. Onlara sıcak bir içecek ikram ettikten sonra evin odalarından birini verdi.
Çatı katındaki odasından olup bitenleri izleyen Şemuel, Rabi Moşe’nin evine misafir olan adamın çalıştığı hanın toprak sahibi olduğunu görünce çok şaşırdı. Şemuel durumu heyecanla Rabi Moşe’ye anlattı. Kurtuluş sanki çok yakındaydı.
Ertesi gün, toprak sahibi yoluna devam etmek üzere Rabi Moşe’nin evinden ayrılırken ve ona teşekkür ederken, ona cömert bir ücret teklifinde de bulundu. Rabi Moşe, “Ben misafirperverliğe para almıyorum” diye karşılık verdi ve “Ama eğer beni mutlu etmek istiyorsanız, lütfen işsiz kalan bir dostuma, Şemuel’e yardım edebilirsiniz” diye ekledi.
Toprak sahibinin “Elbette! Söz veriyorum ona yardım edeceğim. İşini ona geri vereceğim” sözlerini duyan Şemuel’in kalbi sanki yerinden çıkacaktı.
Pozitif Mitsvalar
Devarim 20:11 “Eğer sana barışla cevap verirse...”
Barış, Tanrı’nın bizleri kutsayabileceği en önemli berahalardan bir tanesidir.
Am Yisrael, başka bir toplumla savaşmak zorunda kalsa bile, savaşa çıkmadan evvel yapması gereken ilk şey o topluma barış çağrısında bulunmaktır.
Eğer savaşmak üzere olduğu toplum, Am Yisrael’in kurallarına göre yaşamayı kabul ederse, Am Yisrael de savaşmaktan kaçınmalıdır. Barışçı teslim çağrısını tüm şartlarıyla kabul ettikleri andan itibaren Bene Yisrael’in onlara dokunması yasaktır; barış ve huzur içinde yaşamaları temin edilmelidir.
Resimli Peraşa
- Kabileleriniz için, Tanrın Aşem’in sana vermekte olduğu tüm şehirlerinde kendine yargıçlar ve polisler ata. (Şofetim 16:18)
- Üzerine, Tanrın Aşem’in seçeceği bir kral ata...Ancak bu kral çok sayıda at sahibi olmamalı... çok sayıda karısı olmasın... Tora’nın ikinci bir kopyasını yazmalıdır. (Şofetim 17:15-18)
- Tanrın Aşem’e karşı samimi olmalısın. (Şofetim 18:13)
- ... mülk edineceğin toprak mirasında, ilk nesillerin belirlediği akranına ait sınırı öteye itme. (Şofetim 19: 14)
- Subaylar halka konuşup şöyle diyecekler: “Korkan ve yılgın kalpli kim varsa gidip evine dönsün ki kendi yüreksizliğiyle kardeşlerinin cesaretini de kırmasın.” (Şofetim 20:8)