Bazı anne babalar oğulları bir kızla çıkmaya başladığında öncelikle şu soruları sorarlar: "Güzel mi? ve "Ailesi zengin mi?

Bazı ailelerde ise çocuklar şu öğütle yetiştirilirler: "Sadece para için evlenme ama şunu da aklından çıkarma, zengin bir erkeğe (veya kıza) aşık olmak, fakir birine aşık olmak kadar kolaydır."

Yahudilik açısından maddi kriterler üzerine kurulmuş bir evlilik kararı hem ahlaka aykırı, hem de zayıf bir karakter göstergesidir. Talmud şöyle öğretir: "Kim ki bir kadınla parası için evlenir, o kişinin çocukları itibarsız olacaktır" (Talmud Bavli, Kidduşin 70a). Çoğu insan bu hükmü bir lanet olarak görse de, bu öğretiyi şöyle de yorumlamak mümkündür: Böyle bir babanın çocukları babalarına çok benzeyecek, maddi kazanç için her şeyi yapacaklardır.

Para üzerine kurulu evlilikler daha çok zengin erkekler ve onlardan çok daha genç çekici kadınlar arasında gerçekleşmektedir. Bundan iki bin sene kadar önce evlilikler anne ve babalar tarafından düzenlendiğinde Ravlarımız, kızlarını yaşlı ancak çok zengin erkeklerle evlendiren babaları kınarlardı. Rav Şlomo Yosef Levin "Şulhan Aruh"tan esinlenerek bu konudaki Yahudi geleneğini şöyle özetler, "Yaşlı bir adam genç bir kızla evlenmemelidir. Zira bu tür bir uyumsuz beraberlik, ahlaksızlığa yol açar." Burada Rav'ların çekindiği konu, yaşlı biri ile evlenen genç bir kadının evlilik yeminini kolaylıkla bozarak, daha genç ve güçlü erkek arayışına çıkma olasılığıdır.

Para için evlenmek hem mutsuzluğa hem de ahlaksızlığa yol açabilir. Rav Wolfe Kelman'ın dediği gibi, "Kim ki para için evlenir, eninde sonunda bu yaptığının bedelini öder."

Bu durumda çocuklarımızı ne tür insanlarla evlenmeye teşvik etmeliyiz? Yahudi değerleri ile dolu bir yuva kurmaya kendilerini adamış olan, duygusal ve fiziksel açıdan kendilerine çekici gelen, kişisel ve/veya profesyonel başarı isteği ile dolu kişilerle ve en önemlisi iyi kalpli, çok iyi kalpli olan kişilerle: gerisi sadece yorumdan ibarettir.