Sekiz çeşit hayırseverlik vardır, her biri öbüründen bir kademe üstündür. Fakir bir Yahudiye bir hediye veya borç vererek ona yardım etmek veya onunla bir ortaklığa girmek veya ona iş bulmakta yardımcı olmak, kısacası onu başkalarının yardımına muhtaç olmayacak bir duruma getirmek bu kademelerin en üstünüdür.

- Moses Maimonides, Mişne Tora
''Muhtaç İnsanlara Yardım Yasaları,'' 10:7

Hayırseverliğin en üst kademesi ile ilgili Maimonides'in bu meşhur öğretisinin tamamen Maimonides'in icadı olduğu zannedilir. Aslında, tzedaka yasalarındaki en önemli emirlerden birinin bir insanı tzedaka'ya muhtaç olmaktan kurtarmak olduğu Talmud'da belirtilmiştir. '' Rav Abba, Rav Şimon ben Lakiş adına şöyle söylemiştir: ' (Muhtaç bir insana) borç para veren, sadaka veren birinden daha üstündür; ve, ortak bir keseye para atan (muhtaç biri ile ortaklık yapmak üzere) hepsinden daha da üstündür'' (Şabat 63A).

Sadaka alan birinin kendi kendine yeter duruma gelmesini sağlayan hayırseverliğin en istenen hayırseverlik cinsi olduğu anlayışı Tora'daki bir mısrada ve bu mısra hakkında ravların önerdiği yorumda belirtilmiştir: '' Din kardeşin muhtaç düşer ve toplum içinde artık kendini ayakta tutamıyorsa (eli zayıf kalırsa) yanında yaşayan bir yabancı gibi onu destekleyeceksin '' (Vayikra 25:35).

''Ve onu destekleyeceksin '': Bu sözler yüklü bir eşek benzetmesi ile açıklanabilir; eşek ayakta durduğu müddetçe, bir kişi onu düşmemesi için tutabilir ve dik durmasını sağlayabilir. Ancak yere düştüğünde,onu tekrar ayağa kaldırmak için beş kişi gerekebilir.'' (Sifra, Vayikra)

Amerika Birleşik Devletlerinde birkaç sene önce yaşanan iktisadi durgunluk (resesyon) döneminde Rav Telushkin, bir grup Reformist din adamına bir konuşma yapmaya davet edilmişti. Konuşma öncesi sohbeti sırasında Rav Telushkin, orada bulunan rabilerin büyük bir kısmının işsiz cemaat üyelerine iş bulmak için çabaladıklarını öğrendi ve bu rabilerin en üst hayırseverlik kademesini uygulama konusundaki kararlılıkları karşısında hayran kaldı. Bazı diğer dinlerin aksine Yahudilik, fakir olmayı hiçbir zaman fazilet olarak kabul etmemiştir: '' Dünyadaki bütün acı ve ıstırap, terazinin bir kefesine, fakirlik de diğer kefeye konsa, fakirlik hepsinden ağır çekecektir. '' (Şemot Rabbah 31:14).

Muhtaç olanlara para ve yardım verirseniz çok iyi bir şey yapmış olursunuz. Fakat fakir olan birinin iş bulmasına veya bir beceri edinmesine yardımcı olursanız ve bu sayede onun fakirlikten kurtulmasını sağlayabilirseniz o zaman mükemmel bir şey yapmış olacaksınız. ***