Cömert olmayan insanlar çoğunlukla cimri addedilir. Aslında bu yakıştırma, imkanları olduğu halde, muhtaç kişilere bağış yapmayı reddedenler için doğru sayılabilir. Ancak parasal olmayan konularda insanların yardımcı olmayı reddetmeleri, cimrilikten ziyade tembellikle ilgilidir.

Örnek olarak: Dolaplarınızı düzenlerken kendinizin ve ailenizin giymediği giysileri toparladığınızda onları ne yaparsınız? Hemen telefona sarılarak daha iyice durumda olan eşyaların yoksul kişilere giysi dağıtan bir kuruluş tarafından alınmasını mı sağlarsınız? Arkada? veya tanıdıklarınız arasında birilerinin giysilere ihtiyacı olup olmadığını mı araştırırsınız? (Örneğin: Küçük çocukları olan çiftler birkaç sene boyunca büyük meblağlar tutan giysi değiş tokuşunda bulunabilirler.) Belki de bütün giysileri büyük plastik torbalara doldurarak çöpe mi atarsınız?

Tembellik yüzünden başkalarından eşyalarımızı esirgemek, sadece bencillik belirtisidir. Hepimiz, zaman zaman bu tip davranışlar sergileyebiliriz. Ancak daha sonra, konu hakkında biraz daha düşündüğümüzde, hatalı davrandığımızı anlarız.

Rav Aharon Lichtenstein insanların başkalarıyla ilgili düşüncesiz davranmaları konusunda farklı bir örnek verir: Bir tiyatro veya konsere bileti oluduğu halde bu gösterilere katılamayan kişiler çoğunlukla bunları verecek bir arkadaş bulmaya çalışmadan bu biletleri atabilirler.

Başkalarına iyilik yapmak, çoğu zaman, biraz düşünce ve biraz çaba gerektirebilir. Ancak, zamanımızı değerli kılmanın bundan daha iyi bir yöntemi olabilir mi? ***