Cevap: Bu, sadece sözcüklerle açıklaması çok zor bir soru. Çünkü sözcükler mazeret gibi, hatta boÅŸ gelebilirler. Söylemek istediÄŸim, anlam ifade eden bir cevap sadece yaÅŸayarak ve tecrübeyle edinilebilir.
Bu soruyu yanıtlarken savunucu ya da yargılayıcı olmamalısın. Bu, çocuÄŸunun düÅŸündüÄŸünü gösteren iyi bir soru, konuyu ele alışın ona duygularını yansıtmalı.
Her ÅŸeyden önce konuyu ciddiye al ve açıklama yaparken karşına çıkacak bütün duygu ve kızgınlıklara diren.
Daha sonra, esas olan cevabında eÄŸlencenin Yahudilikte ne kadar önemli bir yeri olduÄŸunu belirtmen. EÄŸlenmek güvenli olduÄŸu sürece yanlış deÄŸildir (hem vücut hem de kafa için güvenli). Aksine, eÄŸlenmek, gülmek, birisinin hayatına mutluluk getirmek YahudiliÄŸin bir gereÄŸidir.
Üçüncü olarak, çocuÄŸunun duygularına deÄŸer ver ve onun bu konuda ne hissettiÄŸini anlayabildiÄŸini göster. Bu konuda kendi sorularını onunla paylaÅŸabilirsin. Belki de ona, bir kez, senin de geleneÄŸimizde neden bu kadar çok "hayır" olduÄŸunu merak ettiÄŸini söyleyebilirsin.
Dördüncü olarak, deÄŸiÅŸik eÄŸlence çeÅŸitleri üzerinde tartışmaya baÅŸla. Çünkü saÄŸlıklı olan ve saÄŸlıklı olmayan eÄŸlenceler vardır. Mesela uyuÅŸturucular zevkli olabilir ama saÄŸlıklı deÄŸiller. (baÅŸka bir zaman uyuÅŸturucular konusunda daha uzun bir konuÅŸma yapabiliriz) Yapıcı eÄŸlenceler ve yıkıcı eÄŸlenceler vardır. ArkadaÅŸları bir araya getiren veya onları birbirinden ayıran eÄŸlenceler vardır (baÅŸkalarıyla eÄŸlenmenin, eÄŸlenceli olmadığı gibi). Ve insanı iyi hissettiren ya da insana utanç duydurtan eÄŸlenceler vardır.
Ayrıca, Tora aklımızı geliÅŸtiren ya da aksine ona zarar veren, kutsallığa olan duyarlılığımızı azaltan eÄŸlenceleri birbirinden ayırır. Bütün olumsuz emirler bizi korumak içindir, çünkü Tanrı yaratıcı olarak hepimizi yakından tanır, yarattığı herkesin özelliklerini bilir, hayatımızı ve ruhumuzu güzelleÅŸtirecek ÅŸekilde bizi yönlendirir.
Bunun çocuÄŸuna sigara içmenin zevkli olsa bile zararlı ve kabul edilemez olduÄŸunu ya da zehirli mantarların lezzetli fakat tehlikeli olduÄŸunu öÄŸreten sorumluluk sahibi bir anne-babadan farklı deÄŸildir.
BeÅŸinci ve belki de çocuÄŸunun geliÅŸimi için en önemli olan, ona eÄŸlence ve mutluluk arasındaki derin farkı göstermeye baÅŸlamandır.
EÄŸlence ve mutluluk birbirine benzeyebilir ve bu yüzden karıştırılabilir. Fakat eÄŸlence bazen mutluluÄŸun sahte yüzüdür. Amacım eÄŸlenceye iftira etmek deÄŸil, fakat çocuÄŸunun mutluluk arayışının eÄŸlenceyle tatmin edilemeyeceÄŸinin farkında olmasını ve içgüdüsel olarak doÄŸru bildiÄŸini ifade etmesini saÄŸlamak.
Birçok genç veya çocuk bana "her zaman bir ÅŸeyler yapmamıza gerek yok, sadece ailemle beraber olmak istiyorum." DemiÅŸtir. Çocuk; annesiyle babası birbirine gülümsediÄŸinde duyduÄŸu güvenin, ailesiyle geçirdiÄŸi iyi zamanın, sevilmenin ve takdir edilmenin verdiÄŸi kendine güvenin huzurunu duymayı arzular.
Viktor Frankl'ın "Hayatın Anlamını Arayan Adam" adlı kitabında yazdığı gibi, gerçek mutluluk anlamlı yaÅŸamakla yani kendinden daha önemli ve büyük bir ÅŸey için çabalamakla gelecektir. Günün sonunda insanın aynaya baktığında gördüÄŸü ÅŸeyden memnun olma duygusudur.
EÄŸlence cumartesi gecesidir, mutluluk cuma gecesidir. Åžabat bütün aile aynı masanın etrafına oturup yemek yemenin ve ÅŸarkı söylemenin ve Tanrı-Ä°nsan yakınlığının verdiÄŸi sessiz mutluluktur.
EÄŸlence dışa dönük ve kısa sürelidir, mutluluk ise uzun süreli ve manevidir. Bunun da ötesinde, eÄŸlencenin genellikle acı veren bir bedeli vardır. Mutluluk ise acıyla karşılaşıp onu yenmenin bir sonucudur.
Son olarak eÄŸlence bir oyun parkıdır, mutluluk ise sevdiÄŸin insanın gözlerine bakmaktır.
