Seneden seneye geliri değişkenlik gösteren bir kadın yazar vardı. Geliri düştüğünde en başta, hayırseverlik için ayırdığı paradan kısıntı yapardı.

Belki de bu kadının tutumu biraz aşırıya kaçıyor. Yine de, geliri düşen çoğu insanın, hayırseverliğe katkılarını gelir düşüşünden çok daha büyük bir oranda kestikleri bilinen bir gerçek. Örneğin gelir yüzde 15 oranında düştüğünde hayırseverliğe yüzde 15 daha az ayırmak mantıklı olsa da, bağışları yüzde seksen düşürmenin ahlaksal bir açıklaması da yoktur.

Yahudi yasaları muhtaç insanlar açısından bile birşeyler verme mecburiyeti getirir. Talmud şöyle yazar: '' Kendisi hayırseverlikten yaşayan fakir bir insanın bile bağış yapması gereklidir. '' (Gittin 7b). Belki de Rav'larımız, fakir insanların kendilerini sadece sadakadan geçinen dilenciler olarak değil, başkalarına yardımcı olabilecek insanlar olarak görmelerini istemiş olabilir. Fakir insanların bağışta bulunmalarını istemek, onları kendilerine acıyan kişiler olmaktan kurtarır. Zira başkalarına bağış yapma mecburiyeti, onlara, kendileri kadar veya daha da kötü durumda olan insanların varlığını hatırlatacaktır. Talmud, Rabi Akiva ve karısının fakir olduğu zamanların öyküsünü anlatır. O kadar fakirmişler ki, yatakları olmadığı için saman üstünde yatarlarmış. Sabahleyin, Akiva eşinin saçlarından samanları ayıklarken şöyle demişti: ''Eğer param yetseydi sana altından bir Kudüs satın alırdım '' (üzerinde ''Kudüs'' yazılı altın bir taç). Ansızın peygamber Eliya, insan kılığında kapıda belirmiş: '' Bana biraz saman verin lütfen. Karım doğum yapmak üzere ve onu üzerinde yatıracak hiçbir şeyim yok. '' Adama saman verdikten sonra Akiva karısına şöyle dedi: ''Bak şu adama, samanı bile yok. '' (Nedarim 50a).

Durumlar bizi masraflarımızı kısmaya zorladığında bağışlarımızdan kısmamaya özen göstermeliyiz. Talmud'da öğretildiği gibi: '' Eğer bir insanın geliri ancak kendini geçindirmeye yetiyorsa bile, yine de bu gelirden bir miktar bağış yapmaya çalışmalıdır. '' (Gittin 7a). Bu mitzva üzerinde neden bu kadar çok duruluyor acaba? Çünkü '' Hayırseverliğin diğer bütün emirlerin toplamına eşdeğer bir önemi vardır '' (Bava Bahtra 9a). ***